MOYA @ Toots 100 jaar

Toots, 100 jaar, mijn bijzondere en zeer muzikale God. Ik ben blij dat ik hem vaak heb mogen zien, horen en ontmoeten. Hier, in 2002, toen ik zelf net twee jaar de chromatische mondharmonica speelde, op precies zo een als Toots, gaf ik hem een ​​zilveren mondstuk dat ik zelf had uitgevonden en ontworpen. Zodat hij gemakkelijker octaven kon blazen en dan klinkt de mondharmonica als een accordeon. Hij vond het wel heel bijzonder, zoiets had hij nog nooit gezien en vond het een slim idee. Natuurlijk kon hij al gemakkelijk octaven blazen, zonder dit luie mondstuk. Als je Toots hoort spelen, droom je weg naar een betere wereld. Ik herinner me dat ik tijdens SF Jazz naar een van zijn concerten in San Francisco ging. Ik ging met mijn vrienden Kitty en Maaike en we hadden een kaartje te veel, dus gaven we het weg aan een dakloze man, die voor de concertzaal met koptelefoon op stond en zong. Hij was verrast. De beveiliging wilde hem eerst niet binnenlaten, maar hij had toch echt een geldig kaartje. De dakloze man vond het concert zo mooi, hij was in tranen, net als wij. Lieve Toots, vandaag 100 jaar en ik weet zeker dat u ook 200 jaar word want u zit in de harten van velen.